Het belangrijkste uitgangspunt voor de architectuur is het versterken van de beleving van het ‘Wonen in het park’. Er is gekozen voor een eigentijdse architectuur die door zij n speelse karakter aansluit bij het karakter van de bestaande wijk. De woningen richten zich maximaal op de groenzone en het Kennedyplein. De architectuur is ingezet om deze beleving te versterken.
Zo hebben alle woningen een leefruimte grenzend aan het park. Openslaande deuren zorgen voor interactie tussen deze leefruimte en het park. Het park fungeert immers als hun voortuin! Door het toevoegen van houten pergola’s en terugliggende entrees wordt een prettige overgang tussen het publieke park en de privé woning gecreëerd. Zo wordt het groene gebied naar binnen getrokken, maar omkaderen ze tevens ook het privégebied. Deze aansluiting wordt versterkt door op de begane grond overheersend natuurlijke materialen toe te passen, terwijl de overige massa wordt uitgevoerd in metselwerk en daarmee meer aansluit op de omliggende bebouwing.
Franse balkons geven op de verdiepingen een open beleving van wonen in het park. De gevels zijn op slimme plaatsen voorzien van schuil- en nestmogelijkheden. Deze zijn als accenten geïntegreerd in de architectuur. Deze accenten benadrukken de individuele woning, welke het speelse karakter van de verspringende rooilijnen en bouwmassa’s versterken.
De woningen zijn voornamelijk park- en tuin georiënteerd om inkijk in de reeds bestaande woningbouw te beperken. In de zijgevels worden klimplanten in combinatie met vleermuiskasten toegepast als accent. Door de integratie van deze natuurinclusieve maatregelen in de architectuur wordt de natuurbeleving van wonen in het park vergroot en biedt het een thuis voor zijn nieuwe bewoners.
